Geplaatst: 12-10-2023
Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het laatst op zaterdag om 20.30 uur naar bed ging, maar gisteren was dat weer eens zo.
Om 03.00 ging de wekker om voor de laatste keer in 2023 richting Schotland te gaan. Dit keer weer richting de Speyside.
Normaliter zie ik onderweg naar Schiphol vooral vrachtverkeer, maar nu zag ik zelfs nog jongeren op de fiets die hoogstwaarschijnlijk terugkwamen van een avondje stappen. En na de auto te hebben geparkeerd en de pendelbus naar Schiphol te hebben gehad, loop ik de hal van Schiphol binnen. Tot mijn verbazing hebben ze het Meeting Point verplaatst. Maar gelukkig hebben mij medereizigers en ik elkaar snel gevonden. Weer zonder gedoe door security en douane. En na de gebruikelijke beker koffie op naar de gate. We worden met de bus naar de Cityhopper gebracht en na half Schiphol over te hebben getaxied, stijgen we dan eindelijk op. En al snel zitten we boven de wolken. Na een lichtturbulente vlucht landen we op het regenachtige vliegveld van Edinburgh.
Het lijkt vlot te gaan bij de autoverhuurder, maar wederom biedt hij me eerst een 8-persoonsbusje aan. In de regen werd de fout gelukkig snel weer hersteld en konden we op weg.
Blijkbaar heeft het hier afgelopen week enorm veel geregend, want bij het starten van de route krijg ik direct een melding dat er kans op overstromingsgevaar is. De eerste kilometers merken we daar weinig van, maar opeens staat de bus tot aan zijn bodemplaat in het water. Rustig gas houden en dan komen we er goed doorheen. Ook een tweede 'flood' geeft geen verdere problemen.
Maar als we de A9 afdraaien naar Pitlochry, begint de ellende pas echt. Een tegemoetkomende personenbus stopt naast ons en geeft aan dat het hem gelukt is om er door te komen, maar dat hij op een gegeven moment wel het gevoel had dat hij ging drijven. Met die waarschuwing in ons achterhoofd, slaan we rechtsaf en gaan met een omweg naar Blair Athol Distillery. Onderweg komen we nog langs Edradour, die helaas gesloten is vandaag, maar waar je aan de beek die erlangs loopt goed kunt zien dat er veel te veel regen is gevallen.
Rond 10.45 uur draaien we onze bus op de parkeerplaats van Blar Athol en lopen we door de miezerregen naar Victoria's in Pitlochry voor de lunch.
Ik mocht weer mee met de rondleiding, welke deze keer gelukkig beter klopt. Enige minpuntje was de gehaastheid van de tourguide. We vervolgen onze weg weer richting Speyside en het lijkt zowaar wat droger te worden. Wel zien we nog vele ondergelopen weilanden.
Mijn medereizigers zijn vanmorgen ook al heel vroeg vertrokken, dus we besluiten om in één keer door te rijden naar het Eastbank Hotel. Een aantal heeft al even een uiltje geknapt in de bus.
En rond 16.30 uur zetten we de bus op de parkeerplaats in Rothes. Helaas is het al weer flink gaan regenen, dus snel naar binnen en inchecken. Met de formule 1 op het grote scherm, genieten we van ons diner.
Vanwege de lange dag zoeken de meesten van ons al rond de klok van 21.00 uur hun bedje op.
Om 7.15 uur gaat de wekker en na een goed stevig Scottish Breakfast gaan we onderweg naar Glenfarclas voor een tour & tasting. Vorige week, op het Pot Still festival, heb ik Callum de distillery-manager gesproken. En na mailcontact gaf hij aan dat ik naar hem moest vragen bij aankomst. Maar toen we aankwamen was het bezoekerscentrum nog gesloten, dus nemen we eerst een kijkje bij het waterrad aangezien het water nu zo hoog staat. Blijkbaar mochten we daar niet zomaar lopen, want al vlot kwam Callum naar buiten die ons vriendelijk maar toch dwingend wegstuurde. En na een korte begroeting gaf hij aan dat hij ons tijdens de tour zou opzoeken. Maar dat liep net even anders. Hij kwam toch voorafgaand aan de tour even bij ons en gaf mijn medereizigers een pareltje te proeven: een familycask uit 1976. En na het drinken van dit vloeibare goud gingen we onder leiding van Rosie op tour. Op de tour waren nog twee andere Nederlanders en twee Fransozen mee. Rosie verzorgde de tour vol passie en overgave en paste zich perfect aan het feit dat iedereen al één of meerdere tours had gedaan.
En na de standaard tasting met twee expressies kwam er ook nog een derde dram bij. Enorm genieten dus!
Helaas was de gewenste lunchstop niet geopend vandaag en dus stoppen we bij de COOP in Aberlour. De bus stond geparkeerd bij een lokale Take Away en dus maakten een aantal medereizigers daar gebruik van.
De tweede tour van vandaag is bij The Speyside Cooperage. En terwijl de groep mee is op tour, geniet ik heerlijk in de lege bar van de rust en mijn blik Irn-Bru.
Aansluitend gaan we voor de wandeling naar Linn Falls. Een drietal medereizigers heeft een veldflesje met 4 bekertjes gekocht, dus al snel komt het idee van een whisky-picknick bij de waterval! Dus een snelle stop bij Craigallechie Filling, waar tot de verbazing van mijn medereizigers zeer goede whisky's te koop zijn. De wandeling naar de Linn Falls is ondanks alle regen van de afgelopen dagen zeer goed te doen. En na een goede blik op de waterval wordt de meegenomen fles geplopt. Genieten!
Aansluitend een bezoek aan de Craigallechie Bridge. Waar overduidelijk te zien is dat het waterniveau in The River Spey vele malen hoger is dan normaal. Het diner bij The Highlander Inn was weer top alsook de geproefde whisky's.
De dag wordt afgesloten in de bar van het Eastbank Hotel. En na een dag vol indrukken zoeken we onze kamers weer op.
Ook de derde dag begint met een goed Scottish Breakfast. En na een autoritje van een half uur zijn we bij de tour & tasting van vandaag: The Glenlivet. Helaas is de tour volledig volgeboekt, dus ga ik in de bar voor een kop koffie. Natuurlijk ook even een rondje gelopen over het terrein en even gespiekt bij de tweede distilleerderij, die verscholen ligt achter de warehouses. En gesproken met Andrew, één van de tourguides, en Caris de brand ambassador van Chivas.
Aansluitend een wandeling gemaakt naar Blairfindy Castle.
De lunch is weer simpel in Aberlour, omdat een groot deel van de groep een wandeling naar de top van Benrinnes wil maken. Na enige zoektocht en aanwijzing stappen uiteindelijk drie medereizigers de bus uit en de Benrinnes op. Met de overige vijf medereizigers breng ik een bezoek aan Balvenie en Glenfiddich. Bij laatstgenoemde is Steve vandaag aan het werk en hij laat ons (lees: mijn medereizigers) een heerlijke 26 jarige dram proeven. We hebben nog geen bericht van de drie wandelaars, dus in Dufftown stoppen we bij de Pub. De 'vijf' hebben het daar zo naar hun zin dat ik de 'drie' op ga halen bij Benrinnes en ook meeneem naar de Pub.
Het diner is bij The Mash Tun in Aberlour. Daar worden ook een paar heerlijke whisky's van het ruime menu gekozen. Om tegen 20.45 uur weer huiswaarts te keren voor een afzakkertje.
De laatste dag begint al mooi op tijd. Om 7.15 uur zitten we allemaal aan het ontbijt, want om 10.00 uur worden we bij Dalwhinnie verwacht voor een tour & tasting. En na een tankstop en een ritje van anderhalf uur draaien we strak op tijd de parkeerplaats bij Dalwhinnie op. Ook dit keer mag ik weer mee voor het vertalen en het geven van aanvraag informatie. Onze tourguide Andy maakt er een waar feestje van met goede informatie, leuke anekdotes en af en toe een grapje tussendoor.
Eén van de medereizigers is een enorm grote fan van Aberfeldy en aangezien we nog tijd hebben kunnen we niet anders dan om daar de lunchstop te houden. Het lukt zelfs om een korte privé rondleiding voor hem te regelen!
En dan komt alweer het minst leuke deel van de reis, de rit richting vliegveld. Ook de laatste kilometers van dit jaar verlopen vlekkeloos en na zo'n 477 mijl leveren we de bus weer zonder schade in.
In de Tax Free koop ik nog wat Haggis voor de maanden dat ik niet naar Schotland ga. Verder worden er natuurlijk door de groep een aantal mooie flessen whisky aangeschaft.
En rond de klok van half zes maak ik mijn laatste meters op Schotse bodem voor dit jaar. Maar gelukkig ontvang ik bijna gelijktijdig een bevestiging voor het begeleiden van een reis in 2024, de vierde al inmiddels. Dus "I'll be back!"
De vlucht verloopt weer prima en volgens planning stappen we rond de klok van acht weer uit op Nederlandse bodem. De paspoortcontrole verloopt ook vlotjes. En het zit helemaal mee als ook de bus naar P3 klaar staat. Op de parkeerplaats aangekomen neem ik afscheid van de acht heren en krijg ik een bedankje om thuis nog even iets lekkers van te kopen. En dan splitsen toch echt onze wegen en om 22.30 uur parkeer ik mijn auto weer op mijn eigen oprit en is deze laatste reis van 2023 toch echt ten einde……