Geplaatst: 30-4-2024
Vrijdagochtend om 02.45 uur staat de wekker. Exact één minuut daarvoor word ik wakker. Vandaag begint de reis naar Campbeltown en Islay!
Na een rustige rit richting P3, schrik ik van de medewerker van de parkeerplaats die afkomt op de reclame op mijn auto. Klaarblijkelijk wil iedereen het koude weer ontvluchten, want op de parkeerplaats is het druk. Het is voor het eerst dat er medewerkers zijn die aangeven in welke rij ik moet parkeren.
Ik maak nog even een praatje met de man bij de slagboom en het is inderdaad vanwege de meivakantie dat ze hier staan.
Gelukkig pas ik nog net bij in de bus richting vliegtuig en om 5.30 uur ben ik bij het meeting point. De vertrekhal is ondanks de volle bus, erg rustig.
Om 6.00 uur zie ik een achttal mannen verschijnen die deze dagen mijn reisgezelschap zijn. Na het schudden van de handen gaan we richting security en douane en om 6.30 uur zitten we al heerlijk te genieten van een kop koffie.
Na de koffie gaan we richting gate en om iets voor achten stappen we in de cityhopper die ons naar Glasgow zal vliegen. Helaas was er iets misgegaan bij het inplannen van het tanken, dus moeten we in het vliegtuig wachten totdat de brandstoftank weer vol is. Met een kleine 20 minuten vertraging komt er dan toch beweging in het vliegtuig. En al gauw hangen we hoog boven de wolken. Na een rustige vlucht, waarin heerlijk een beetje heb liggen dommelen, zet ik rond kwart voor tien weer voet op Schotse bodem!
En zowaar, bij de autoverhuur gaat het meer dan prima! Dus al gauw zijn we onderweg! En na een ritje van drie uur rijden we Campbeltown binnen. Eerst even een stop bij de COOP voor een bodem en dan door naar de tour & tasting van vandaag bij Springbank! De distilleerderij zit goed verscholen tussen de huizen en winkels. De tour bracht ons werkelijk langs alle onderdelen van het whisky maken en was meer dan geweldig! Erg mooi om te zien dat het proces nog echt mensenwerk is! Bij de tasting mag gekozen worden uit de drie merken die de distilleerderij maakt en een miniatuurtje die alleen bij afloop van de tour verkrijgbaar is.
We maken nog een wandeling richting Glengyle en op weg naar de bus wordt de COOP nog even weer bezocht voor de borrel in de B&B.
Ook de derde distilleerderij in de plaats, Glen Scotia, wordt bezocht voor een dram.
Om niet te lang bij de veerboot te hoeven wachten, wordt de plaatselijke pub nog even bezocht.
Een ritje van ongeveer drie kwartier brengt ons bij de veerboot die ons naar Islay zal brengen. De man van de incheck is er nog even niet, dus even wachten. En als de veerboot aangemeerd is, komt ook de man aanlopen om ons in te checken. Een bijzondere verrassing was dat ik moest keren op de boot en achterwaarts moest inparkeren.
Het diner, fish and chips, eten we aan boord en in de ‘coffee cabin’ genieten we van een kop koffie. En zo langzamerhand beginnen de Islay distilleerderijen zichtbaar te worden. We varen rustig de haven van Port Ellen binnen en na een ritje van zo’n twintig minuten zijn we bij Stonefield B&B.
In de ontbijtzaal drinken we gezamenlijk nog een whisky en bier. En dan wordt het na een lange, maar zeer mooie, dag echt tijd om het bedje op te zoeken…..
Na een heerlijke nachtrust en douche, open ik mijn gordijnen en dan is het weer duidelijk: ik ben op Islay! Want aan de overkant van het Loch zie ik Bowmore Distillery al weer liggen
Vivian heeft speciaal voor ons blackpudding en saucages gemaakt voor het ontbijt. Met heerlijk gevulde magen gaan we richting Laphroaig voor de tour & tasting. Wel erg toepasselijk op deze Koningsdag, aangezien Laphroaig één van de drie koninklijke distilleerderijen van Schotland is. Onderweg passeren we de bouwwerkzaamheden van de Portnatruan Distillery, die al serieuze vormen aanneemt.
Nadat ik als Friend of Laphroaig mijn rente op mijn ‘square feet’ heb opgehaald, in de vorm van een sample 10y, mocht ik ook nog eens mee op tour. En wat een geluk, er werd met turf gestookt in de kiln! Wat een prachtig gezicht en een heerlijke geur! De aansluitende tasting was ook weer meer dan prima. In de bar nog even een kop koffie en de wee/free dram gedronken.
Mijn medereizigers besluiten om lopend naar Lagavullin te gaan. En zo heb ik even tijd om met de kinderen te (beeld)bellen.
We komen bijna gelijktijdig aan bij Lagavullin. Ook hier worden we verwelkomd met een whisky. Helaas zit de bar dicht ivm een verbouwing, dus de herplande lunch kan ook hier niet doorgaan. Want oorspronkelijk was het plan om te gaan lunchen bij Ardbeg, maar die zijn in de maand april gesloten in het weekend. Toch nog wel even een kijkje genomen bij Ardbeg om daarna naar de COOP in Port Ellen te rijden voor een middagsnack. Vanwege het prachtige weer eten we deze op de picknicktafel tegenover de winkel op.
Natuurlijk moeten we ook even kijken bij de onlangs geopende distilleerderij van Port Ellen, maar helaas is deze ook gesloten.
Door naar ‘The Whisky Vault’ in Bridgend, waar één van de medereizigers goede reviews over had gelezen. De bar/winkel doet zijn naam eer aan, want de eigenaar heeft besloten zijn privé collectie te verkopen. Een heel aantal exclusieve pareltjes zijn daar te vinden. Natuurlijk wordt de eigen blend aan de bar geproefd.
We rijden weer terug naar Port Ellen om heerlijk in het zonnetje op het terras van de pub een biertje te drinken.
Het diner is bij Sea Salt, waar het overheerlijke eten wordt geserveerd door een hilarisch grappige ober.
Op de terugweg naar de B&B nog even een fotostop bij Bowmore.
En dan heerlijk genieten van een aantal plaatselijke speciaalbieren en een whisky!
Met een bezoek aan vijf van de tien werkende distilleerderijen en één in aanbouw was dit weer een geslaagde dag.
De zondag begint ook weer met een stevig ontbijt. Vlak voordat we vertrekken aanschouwen we nog even hoe een zeecontainer wordt geleverd bij de B&B.
De eerste korte stop is bij Bruichladdich en aansluitend gaan we naar Kilchoman voor de tour & tasting. Wederom had ik geluk, want ik mocht weer mee en kreeg na afloop zelfs een driverspack. De lunch, eindelijk haggis, is ook bij Kilchoman.
Voordat we naar Bunnahabhain gaan, maken we nog een stop bij Caol Ila om de shop te bezoeken.
Helaas kan ik bij Bunnahabhain niet mee naar de warehouse-tasting, maar om in deze omgeving te moeten wachten is ook totaal geen straf! En ondanks dat ik niet mee mocht, krijg ik toch een sample mee van de beste whisky (volgens de groep dan).
We maken nog even een stop bij Ardnahoe en daarmee hebben we alle distilleerderijen van Islay gezien/bezocht.
Spontaan wordt er nog een stop gemaakt bij Finlaggan. En na een heerlijke wandeling bij de ruïnes van The Lord of the Isles, gaan we richting Bowmore voor het diner bij Lochside. Door de spontane tussenstop zijn we tien minuutjes te laat, dus het diner wordt in razend tempo geserveerd. Het smaakte er niet minder om.
Bij de COOP wordt de laatste proviand voor vanavond ingeslagen en dan gaan een viertal medereizigers wandelen richting de B&B, terwijl de anderen meegaan in de bus.
Alvast even checken of alles in de koffer past. Plots gaat mijn telefoon. Het is de groep wandelaars; ze zijn ‘verdwaald’. Zelfs de ruïne kon niet aangeven hoe ze moesten lopen. Een locatie wordt gestuurd en ik spring in de bus om ze op te halen. Al heel snel heb ik ze gevonden en wijs ze de weg. Zij lopen verder en we komen tegelijkertijd weer aan bij de B&B. Samen genieten we nog van een biertje en een dram in de eetzaal.
De vierde, en laatste, dag alweer. Vandaag hebben we voor het eerst 'echt' Schots weer: regen.
Na een stevig ontbijt, worden de koffers achter in de bus gepakt en rond de klok van 9 uur beginnen we aan de terugreis. De planning is behoorlijk strak, dus helaas geen ruimte voor een tussenstop. Onderweg naar de veerboot zien we nog wel mooi even een hert die de weg oversteekt.
De veerboot vaart rond 10.00 uur af en rustig aan zien we Islay in de mist verdwijnen. Op de boot eten we nog even een lunch en dan beginnen we aan de autorit van zo’n tweeënhalf uur. Met 628 kilometers op de teller wordt de bus zonder schade weer ingeleverd.
De koffers, met daarin een aantal liter vloeibaar goud, worden bij de balie afgegeven. En dan door naar de security. Helaas mag een mooi aandenken aan één van de bezochte distilleerderijen niet mee. Snel nog even een flesje scoren in de taxfree en dan direct door naar de gate. Al snel zitten we op onze stoelen in het vliegtuig. De vlucht verloopt soepeltjes en ook de controles en het ophalen van de koffers gaat zonder problemen.
In de hal nemen we afscheid van één van de medereizigers, hij heeft zijn auto ergens anders dan op P3 geparkeerd. Met de rest van de groep stap ik in de klaarstaande transferbus naar de parkeerplaats. Op de parkeerplaats neem ik afscheid van de rest van de medereizigers. En dan gebeurt het meest verschrikkelijke…. één van de koffers valt om, met daaraan de in de taxfree gekochte fles Ardbeg Smokytrails. Al gauw druppelt de whisky uit de plastic tas en ontstaat er een plas overheerlijk ruikende vloeistof op de stoep. We nemen allemaal een flinke teug van de geur op en pakken dan een appeltje en pakje water dat ons wordt aangeboden door Schiphol Parking.
Om 20.00 uur stap ik weer in mijn eigen auto en één uur en drie kwartier later zet ik de auto op de handrem op mijn eigen oprit.
Ik pak de koffer snel uit en ga dan genieten van een speciaalbiertje, met de toepasselijke naam Aisla, en een dram van de Bunnahabhain die ik op het vliegveld gekocht heb.
En zo komt ook deze geweldige reis weer tot een eind.