Whiskyblog

Ierland - 19-22 september 2024

Geplaatst: 25-9-2024

De eerste lichte stress voor deze reis begint nog voor vertrek. Plots is daar een mailtje dat door een foutje in het reserveringssysteem de geplande tour in de middag niet door kan gaan. De enige uitwijk mogelijkheid is anderhalf uur eerder. Maar dan zitten we volgens planning nog bij onze eerste stop. 

Maar na een korte mail met uitleg kan gelukkig de eerste tour ook verschoven worden. Het stresslevel zakt weer af naar normaal.

 

Om 4.25 uur gaat de wekker en iets over vijf stap ik in de auto richting Schiphol. En twee uurtjes later parkeer ik de auto bij Quickparking. Prima plek voor de auto, maar qua voorzieningen een stukje minder dan Schiphol P3. Het toiletgebouw bestaat uit twee Dixi’s en de pendeldienst rijdt minder vaak. Een half uur nadat ik de handrem aantrok, zit ik eindelijk in de pendelbus richting Schiphol. Gelukkig is de chauffeur wel erg opgewekt! Vanaf de bushalte is het nog een stukje lopen richting vertrekhal en pas rond de klok van acht loop ik de vertrekhal binnen, waar mijn vier medereizigers al staan te wachten. De securitycheck en douane verlopen vlotjes en we besluiten onderweg naar de gate een kop koffie te scoren. Bijzondere was dat de koffie serveert werd in een eetbare beker. 

Ook het boarden gaat soepel en na zo’n 10 minuten taxiën stijgen we op richting Dublin.

Iets meer dan een uurtje later staat het vliegtuig al weer aan de grond in Dublin. En vlak daarna zet ik voor het eerst voet op Ierse bodem. 

Bij de balie van de huurauto gaat het relatief makkelijk, maar dan blijkt dat we nog met een pendelbusje naar de parkeerplaats moeten. Daar aangekomen konden we snel instappen en op naar onze eerste tussenstop: Ballykeefe.

Na een ritje van twee uur komen we aan bij de distilleerderij/boerderij. Het hek wordt voor ons geopend. De eigenaar is de enige aanwezige en na een korte introductie worden de eerste drankjes geproefd, de gin en de wodka. We nemen een uitgebreid kijkje in de distilleerderij en krijgen we tekst en uitleg over de filosofie van Ballykeefe. Daarna worden natuurlijk ook nog de whisky's geproefd, welke zeer in de smaak vielen.

Na een ritje van een kleine 45 minuten komen we aan bij de tweede distilleerderij van vandaag: Waterford. Erg mooi om te zien hoe er gebruik wordt gemaakt van de oude materialen van Guinness. En in tegenstelling tot de meeste Ierse distilleerderijen staan hier maar twee stills, dit om de invloeden van het terroir goed tot zijn recht komt. Ook hier wordt weer geproefd en als totale verrassing krijgen we allemaal een tastingpakket voor thuis ter compensatie van de late wijziging. 

Tegen de klok van vijf rijden we de parkeerplaats van de B&B op. En na de spullen op de kamer te hebben gelegd, gaan we met de taxi naar Waterford voor diner en een drankje. 

Het diner hebben we gegeten bij Geoffs Cafe Bar, ontzettend lekker en goede porties. En voor het afzakkertje zijn we nog even naar The Miler geweest, een lokale pub op loopafstand van de B&B.

En rond de klok van 23.00 uur vind ik het wel mooi geweest en gaat het lampje uit.

 

Om 7.00 uur gaat de wekker en na een prima full Irish breakfast stappen we in de auto richting Midleton. 

Als we Midleton binnen rijden zien we een bouwplaats waar een tweede distilleerderij wordt gebouwd. Als we het terrein van ‘the old distillery’ oprijden zie je direct dat dit een enorme toeristische attractie is. Op deze plek werd tot 1975 gedistilleerd, maar tegenwoordig is dit een museum. Het productieproces vindt plaats in de naastgelegen distilleerderij. De tour is prachtig en indrukwekkend, ondanks dat onze groep bestaat uit een kleine 30 deelnemers en we onderweg meerdere groepen tegenkomen (er start om de 20 minuten een tour). De aansluitende tasting is een heel stuk minder, want binnen 5 minuten moeten de drie drams opgedronken worden en moeten we de tastingroom verlaten. En na nog wat gekocht te hebben in de shop gaan we verder.

Onderweg naar Blackwater een stop bij de plaatselijke supermarkt om de inwendige mens te versterken. 

Het contrast op één dag kan bijna niet groter zijn. Blackwater is gevestigd in een oude doe-het-zelf zaak en zou je zo maar kunnen missen als je er langs rijdt. Het ontvangst is super. Er wordt een kop koffie voor ons gezet en we gaan in gesprek met de beide dames van de distilleerderij. De whisky wordt op deze locatie geproduceerd en de gin die ze maken op een locatie op zo’n kwartier rijden. Dus voordat we de distilleerderij gaan bewonderen, krijgen we eerst een aantal gins te proeven. De rondleiding is, ondanks de beperkte grootte, zeer uitgebreid. De tasting is eveneens zeer goed! 

We maken, op aanraden, nog even een kijkje Lismore Castle. Een prachtig en indrukwekkend gebouw, die nog steeds bewoond wordt.

Na de auto te hebben geparkeerd bij de B&B, nemen we de taxi richting Waterford centrum. We dineren bij Revolution Whiskybar. Een prachtige locatie met bijna alle Ierse whiskey’s op de kaart die er te verkrijgen zijn. Het afzakkertje is weer bij de pub vlakbij de B&B. 

 

Op de zaterdag rijden we weer richting Dublin. Na een ritje van een kleine twee uur parkeren we bij Teeling. Ook dit is weer een toeristische trekpleister. Gelukkig is hier binnen minder van te merken. De tour was erg goed en erg prettig dat in de productieruimte de tourguide gebruik maakte van een microfoon. De tasting is prima en aansluitend wordt er ook nog wat geproefd in de bar. 

We lopen naar Tenters Gastopub voor een lunch en op een kleine 100 meter zit dan de tweede stop voor vandaag: Dublin Liberties Distillers. De tour wordt verzorgd door een gedreven, en een tikkeltje drukke, enthousiaste man. De tasting hier valt iets minder in de smaak, wellicht door de goede whisky's die hiervoor genuttigd zijn.

We overnachten in The Lucan Spa Hotel, welke op een klein half uurtje rijden van het centrum ligt. De porties bij het diner zijn enorm, maar ook erg lekker. Helaas staat er maar één echt goede whisky op de kaart, waarvan de fles na de eerste ronde al leeg is.

Het afzakkertje neem ik samen met één van de reisgenoten op mijn kamer, want zowel bij Teeling als bij de Lidl hadden ze een aantal zeer mooie speciaalbiertjes staan. 

 

De zondag starten we met het ontbijtbuffet in het hotel. De koffers weer in de auto en op weg naar de eerste stop: Guinness.

Al om 9.30 uur ‘s morgens staat er al een wachtrij op de ‘experience’ binnen te komen. Binnen loop je op een hele mooie manier door het brouwproces van het bier en de geschiedenis van de brouwerij. Het is wat mij betreft het best te omschrijven als ‘Disneyland van het bier’. Wel indrukwekkend is de bar waarin je kunt genieten van je vers getapte Guinness, deze ligt namelijk op de bovenste etage en heeft een prachtig uitzicht over Dublin.

De volgende tour is wel weer whisky georiënteerd: Roe & Co. Deze ligt op loopafstand van Guinness en als we aankomen zit de poort nog op slot. Na enig wachten kunnen we naar binnen en start de tour. Na een stukje geschiedenis nemen we een kijkje in de distilleerderij. De tasting is een bijzondere, want na de dram maken we een cocktail. 

De laatste tour van deze reis is bij Pearse Lyons. Deze distilleerderij is gevestigd in wellicht één van de meest bijzondere plekken: een oud kerkgebouw, welke nog omgeven is door een kerkhof. De tour is helaas de minste van deze reis, de tourguide praat bijna 55 minuten onafgebroken op een monotone toon. Ze kon de aandacht van mij en mijn medereizigers niet vasthouden. Zodra de groep gaat proeven, loop ik terug richting auto om deze voor te rijden. De planning is door omstandigheden nogal behoorlijk strak. Een tankstation is in de buurt van de autoverhuurder niet te vinden en omrijden is geen optie. De auto wordt snel gecheckt en OK bevonden. Al snel zitten we in de transfer richting vliegveld. We worden met nog een uur te gaan, afgezet bij terminal 2, terwijl we bij terminal 1 moeten zijn. Gelukkig krijgen we een rolstoel aangeboden voor de medereiziger die op krukken loopt. Na een stevige wandeling worden de koffers ingecheckt en door naar security. Hier komt de rolstoel goed van pas, want we mogen de toch net wel lange wachtrij passeren en vooraan invoegen. Met nog slechts een half uurtje te gaan lopen we naar de gate, die natuurlijk weer helemaal aan de andere kant ligt. Vlak nadat we aankomen start ook al het boarden en ook hier worden we langs de wachtrij geloosd. En om 17.35 uur stijgt het vliegtuig op en gaan we weer richting Schiphol. Net voor de klok van achten landen we weer veilig op Nederlandse bodem. En na de koffers weer op te hebben gehaald, neem ik afscheid van de medereizigers. En zowaar, ik hoef dit keer maar twee minuten te wachten op de bus richting parkeerplaats.