Geplaatst: 13-4-2025
Deze reis begint op de vroege vrijdagochtend met het online inchecken bij KLM. het inchecken lukt, maar de boardinpassen moeten alsnog op Schiphol afgehaald worden. Na een telefonische check bij KLM heeft dit hoogstwaarschijnlijk te maken met de invoering van de ETA.
Vrijdagnacht om 03.00 uur gaat de wekker, de eerste reis van 2025 gaat dan nu echt beginnen. En terwijl ik de laatste (?) cafégangers naar huis hoor gaan, eet ik rustig mijn ontbijtje. En iets over half vier draai ik de mooi versierde dorpsstraat op, vandaag is het 80 jaar geleden dat Vriezenveen bevrijd werd, en na een relaxed ritje ben ik om iets voor half zes bij Schiphol P3. En na een kort ritje in de volle pendelbus loop ik tegen 6.40 uur de vertrekhal in. Ik ben de eerste, maar al gauw zijn de eerste medereizigers er ook. Zodra de groep compleet is lopen we naar de incheckbalie, gelukkig geen rij dus dat viel mee. Bij de security en de paspoortcontrole is het ook extreem rustig dus om 6.15 uur genieten van een heerlijk kopje koffie.
Er zitten maar een kleine 50 passagiers in het vliegtuig, dus het boarden verloopt ook soepel en volgens planning stijgen we rond 8.15 op van Schiphol. De vlucht verloopt zo rustig, dat het zelfs lukt om even een oogje dicht te doen. En rond 8.30 uur (plaatselijke tijd) zet ik dit jaar voor het eerst weer voet op Schotse bodem!
We zijn vlot langs de Schotse douane en ook bij de autoverhuurder verloopt alles vlekkeloos. Dus al snel zijn we onderweg!
We zijn dus al op tijd in Oldmeldrum en gaan voor een koffie met wat lekkers naar de lokale bakker. We nemen nog een kijkje bij de Lonehead of Daviot stone circle.
En anderhalf uur te vroeg zijn we bij onze eerste tour & tasting: Glen Garioch. Gelukkig zijn we de enigen die een tour geboekt hebben, dus hoeven we niet te wachten en worden we bijna direct meegenomen op tour. Helaas is de distilleerderij in Silent Season, maar dat betekent ook weer dat we dingen te zien krijgen waar je normaal niet komt. We krijgen o.a. alle verdiepingen van de ,aMaltbuilding inclusief een kijkje in de steeptanks, maar ook kijkje achter de oude kiln om de droogvloer te zien. In het warehouse mogen we ruiken aan een vat uit 1979 (prachtig jaar), welke nu de hand filled editie is. De aansluitende tasting is weer super en ik krijg een viertal samples mee om later te proeven (helaas zonder de 1979).
We rijden door naar Aberlour, om daar te lunchen bij Dowans Hotel en aansluitend natuurlijk een dram in hun prachtige whiskykamer.
De tweede tour & tasting is bij Macallan. En terwijl mijn medereizigers aan de tour beginnen, rijd ik naar Dufftown om alvast in te checken bij mijn hotel. Natuurlijk even bijgepraat met Steven in The Whiskyshop.
En na even gebeld te hebben met het thuisfront rijd ik weer terug naar Macallan. De groep is bezig met de tasting en ik neem heerlijk plaats in de bar en geniet van een kop koffie.
Het diner vanavond is bij The Highlander Inn, wat wederom genieten was. Na de koffie rijden we naar The Gables Whisky B&B.
Na het inchecken van de medereizigers en kort bij hebben gepraat met Anne Jan en Siebette, rijd ik terug naar Dufftown en geniet ik aan de bar van een, welverdiend, biertje en een whisky. En na een dag van zo’n 20 uur doe ik het nachtlampje uit….
Dag twee begint, natuurlijk, met een Full Scottish breakfast. Nadat ik mijn medereizigers heb opgehaald, maken we eerst een korte stop bij Balvenie Castle.
Mijn medereizigers breng ik daarna naar het treinstation, want zij gaan met de Dufftown Railway naar Keith.
Ik ga met de bus naar Keith en maak een korte stop bij Strathmill, alvorens de groep weer op te halen. Aangezien Strathisla vlakbij is, gaat het grootste deel van de groep met de benenwagen.Bij Strathisla wordt genoten van een flight en nog wat losse drama.
We lunchen bij Boogie Woogie en vervolgen onze weg naar GlenAllachie. De distilleerderij ligt momenteel stil, omdat er een verbouwing gaande is. Één van de stills moet vervangen worden. We nemen plaats op het picknickbankje in de zon en bestellen een flight.
Aangezien we nog voldoende tijd hebben, gaan we ook nog even naar Cragganmore. Helaas blijkt het ook hier niet mogelijk om een kijkje in de distilleerderij te nemen, dus bestellen we ook daar een flight.
Na al dit whiskygeweld, maken we nog een korte stop bij The Craigallachie Bridge om daarna door te rijden naar The Gables.
Vanavond dineren we daar ook en, hoe verrassend, hebben we een whiskypairing. Siebette is zo vriendelijk om mij op te komen halen bij mijn hotel en samen met mijn gasten geniet ik van het diner en de aansluitende pairing, waarbij ik had gekozen voor 5 whisky's met bonbon.
En nadat ik weer keurig ben afgezet bij mijn hotel, ga ik tevreden slapen.
Ook dag 3 begint met een stevig Schots ontbijt. Tegen de klok van negen haal ik mijn medereizigers op en vertrekken we richting The Glenlivet voor de tour & tasting. Aangezien ik daar zelf nog niet binnen ben geweest, ga ik mee op de tour. De introductie is zeer mooi in elkaar gezet en ook het kijkje in de distilleerderij is de moeite waard.
We maken een spontane stop is bij Glenfarclas, waar we twee whisky’s als welkomstdrankje krijgen aangeboden. Dat nodigt natuurlijk uit om ook even de shop te bezoeken. Met vier tasjes in de kofferbak vervolgen we onze weg. We maken een lunchstop bij The Station Hotel in Rothes.
De tweede geplande stop is bij BenRiach. De tourguide was verbaasd hoe ik deze boeking heb kunnen maken, want eigenlijk bieden ze op dit moment op maandag geen tours aan. Terwijl de groep op tour gaat, rijd ik even naar Elgin en neem ik een kijkje bij de Glen Elgin distilleerderij.
Weer terug bij BenRiach is de groep bijna klaar met proeven, en krijg ik twee sampletjes voor thuis.
En dan begint de ellende…. Het is nog steeds mooi weer dus de bodywarmer gaat in de kofferbak. Kofferbak dicht en dan merken dat je sleutels nog in de bodywarmer zitten. De kofferbak, maar ook de overige deuren gaan met geen mogelijkheid meer open. Alle mogelijkheden worden bekeken, maar er rest maar één ding: bellen met Sunny Cars. Ik krijg een vriendelijke man aan de telefoon, die aangeeft ons te gaan helpen. Hij geeft aan de wegenwacht in te schakelen. Op één of andere manier wordt de verbinding verbroken. Na een minuut of tien besluit ik nogmaals Sunny te bellen en krijg een mevrouw aan de lijn. Zij kijkt in het dossier, maar ziet niets staan. Wat ze wel doet is mij doorverbinden met Enterprise. Na twee pogingen lukt dat en krijg ik uiteindelijk de Road Assistance aan de lijn. Ook daar weer een hoop vragen, maar er wordt een auto gestuurd. En ja hoor, na ruim drie kwartier draait de auto van de AA de parkeerplaats op. De monteur gaat voortvarend te werk, maar helaas blijkt dat hij net niet het juiste gereedschap bij zich heeft en er een andere collega moet komen. En dat betekent weer wachten….. Zo waar, daar komt weer een gele bus van de AA de parkeerplaats oprijden. Tot onze verbazing is het dezelfde monteur als zojuist, alleen dan met de mededeling dat zijn collega het vandaag niet meer gaat redden. Hij weet nog wel een ‘mannetje’ in Elgin. Met geen andere mogelijkheid, laten we hem bellen en dan weer wachten……. En daar komt een grijze bus de parkeerplaats. Shaggie op de lip, dus dat moet goedkomen. De eerste reactie is weinig hoopvol, maar na een kleine 10 minuten gaat op miraculeuze wijze de deur open! Snel naar binnen om de bodywarmer te pakken en het alarm uit te schakelen. Gelukkig scheen de hele middag het zonnetje, maar we begonnen het toch wel fris te krijgen.
Na het papierwerk gaan we volle vaart richting The Mashtun. Gelukkig kunnen we nog bestellen, ik had vanavond de reservering al twee keer verschoven. Ik trakteer mijn medereizigers op een welverdiend biertje om hun geduld te belonen en de interne kachel weer op te stoken. Het eten was weer fantastisch en met goed gevulde magen breng ik mijn medereizigers naar hun B&B en rijd ik zelf naar mijn hotel. Waar ik op de kamer nog even geniet, van een vanmiddag bij de Lidl gekocht, biertje.
De laatste dag alweer. Na het degelijke ontbijt en het betalen van de barrekening, haal ik mijn medereizigers weer op bij hun B&B. Ook zij staan allemaal al klaar voor vertrek. We nemen afscheid van Anne Jan en Siebette en vertrekken richting Fettercairn. Onderweg even wat diesel in de tank en na een mooie, maar bochtige, rit komen we aan bij de distilleerderij.
Het meest bijzondere aan deze tour is toch wel de spirit still. De ‘neck’ van deze still wordt namelijk tijdens het ‘hart’ gekoeld met water. Dit om extra reflux te krijgen en dus een zachtere smaak.
Na de tasting rijden we naar Stonehaven voor de lunch. Op advies van onze tourguide proberen we dat eerst bij het kasteel, maar daar treffen we slechts een cateringwagen. Dus snel omgekeerd en door naar het centrum. Daar lunchen we bij Pinky Promise.
En dan is het einde van deze reis in zicht. We leveren de huurauto in, waar twee hele ‘enthousiaste’ mannen de bus zeer minutieus bekijken en zodoende een ‘enorme kras’ vinden. Waarschijnlijk opgelopen toen ik uit moest wijken voor een vrachtwagen en ietsjes langs de struiken heb moeten rijden.
Nog even wat Tax Free whisky gekocht, nog een kopje koffie en dan boarden. De vlucht is weer vlekkeloos en tegen 19.50 uur landen we weer veilig op Schiphol.
De paspoortcontrole gaat ook soepeltjes en al snel staan we in de aankomsthal. Hier nemen we afscheid van elkaar en loop ik richting de pendelbus richting P3. En rond de klok van half negen stap ik weer in mijn eigen auto. Ik ben om kwart over tien thuis en om half elf geniet ik al van één van de meegebrachte samples.