Geplaatst: 24-9-2025
Het is iets over half zes op zaterdagochtend en ik zit, weer, bij het meeting point in de centrale hal van Schiphol. Ruim twee uur geleden ben ik bij huis vertrokken en het verbaast me elke keer weer hoeveel mensen er op dit tijdstip op de weg zijn.
En een twintig minuutjes later dan gepland, komt ook het elftal Limburgers aanlopen. Er wordt nog snel even wat gegeten en dan door naar security en douane. Eenmaal daar doorheen, worden we kort toegesproken door één van de medereizigers en ieder lid van het gezelschap krijgt een T-shirt. Ze hebben er zelfs één voor mij laten maken!
We gaan naar Murphy’s bar voor een kop koffie (en voor enkelen een klein biertje).
En rond het geplande tijdstip stijgt het vliegtuig op en zijn we onderweg naar Edinburgh.
Blijkbaar zitten we op een vlucht waarbij KLM een test doet voor wat betreft het eten/drinken aan boord. Bij de vlucht inbegrepen zit alleen koffie/thee, water, appelsap en een stroopwafel. Al het andere, wel uitgebreider dan normaal, moet worden betaald. Hier wordt door de groep deels gebruik gemaakt.
De vlucht is relatief rustig en tegen de klok van 8.10 uur landen we in Edinburgh. Geen gedoe bij de douane en vlotjes door naar Enterprise Autoverhuur. Aangezien we met een groep van in totaal 12 personen zijn, past dat niet allemaal in 1 busje. Dus is er een extra auto gereserveerd en zal één van de medereizigers achter mij aan rijden. Bijzonder is dat het busje met een kwart tank wordt geleverd, dus vlak na het vertrek gestopt bij een tankstation, waar naast de tank ook de inwendige mens wordt gevuld.
We rijden door naar Stirling voor een bezoekje aan het William Wallace monument. Ik ga samen met één van de medereizigers met de pendelbus omhoog, terwijl de rest van de groep de benenwagen neemt. Boven aangekomen zien we een indrukwekkend monument, waar we gezien de tijd helaas niet binnen kunnen kijken. We lopen als gehele groep naar beneden, waarbij ik blij ben dat ik met een busje omhoog ben gegaan.
De volgende stop is bij Deanston. Vanwege ‘’silent season' hebben we een tour door het warehouse, inclusief één dram rechtstreeks uit het vat. Bijzondere was dat de chauffeurs daarbij mochten helpen door met een copperdog de whisky uit het vat te halen. En na nog een aantal whisky's te hebben geproefd gaan we verder.
En na het maken van wat video's met een drone, rijden we verder. We maken een tussenstop in Tyndrum bij het ‘’Real Food Cafe' voor een lichte versnapering. Onderweg naar het hotel maken we nog twee tussenstops. De eerste is bij het viewpoint Buachaille Etive Mòr en de tweede bij The Meeting of Three Waters. Beide erg bijzonder mooie plekken om te zien.
Iets voor vijven draaien we de auto's de parkeerplaats op van het Onich Hotel. Na het inchecken drinken we een biertje aan de bar. Het diner is ook in het hotel en valt zeer goed in de smaak. Als afzakkertje nog een kleine whisky en één voor één zoeken we onze kamer op na een lange dag. En rond half elf, dus na ruim 20 uur, zoek ik ook mijn bedje op.
Het ontbijt is in buffetvorm en ik creëer mijn eigen Full Scottish. En met gevulde buiken beginnen we de reis van deze dag. Al gauw komt de vraag om even te stoppen bij een supermarkt oid voor wat water en, logischerwijs, een flesje whisky. Maar niet aan gedacht dat het nog geen tien uur is, waardoor er bij wet geen alcohol verkocht mag worden.
We rijden door, maar al snel zien we het Commando Memorial en daar maken we ook een tussenstop. De chauffeur van de volgauto heeft gisteren een flesje Glen Scotia gescoord, dus iedereen laat zich gewillig een glaasje inschenken.
De volgende stop is bij Eilan Donar Castle. Een groot deel van de groep gaat binnen een kijkje nemen. Ik, en een drietal medereizigers, besluiten om ’achter te blijven' en nemen een kijkje in de shop en nemen wat te drinken.
Gezien de tijd besluiten we om vanaf het kasteel direct door te rijden naar Talisker. Onderweg leiding van Ellie hebben we een geweldige tour, ook de aansluitende tasting is goed.
We besluiten om nog even een kijkje te nemen bij de Fairy Pools. Een meer dan stevige wandeling brengt ons langs zeer prachtige plekken. En als één van de medereizigers een prachtig shot wil nemen met zijn drone, valt deze letterlijk in het water. Bij het verlaten van mijn ’spot’ glijd ik uit in de modder, maar gelukkig zonder toeschouwers en schade. Ik loop terug, maar moet een aantal keer even rusten vanwege de intensiteit van de wandeling. Gelukkig is de drone gered uit het water en vervolgen we onze weg richting Uig.
Net iets later dan gepland komen we aan bij het hotel, waar we ook dineren. En met, de herhaling van de F1, drinken we nog wat in de bar.
En rond de klok van half elf zoek ik mijn kamer op.
Na een heerlijke nachtrust, geniet ik van mijn Full Scottish breakfast. De beide auto’s weer ingeladen en op naar de eerste stop van vandaag: Quiraing. Helaas hebben we niet veel ruimte in het schema, dus na het maken van een aantal foto’s gaan we weer door. We rijden langs The Old Man of Storr, maar vanwege de tijd ( en de drukte) kunnen we niet stoppen.
Gelukkig lopen we wat in op het tijdsschema en kunnen we een korte tussenstop maken bij Torabhaig.
We gaan met de veerboot over naar Mallaig en vervolgen onze weg. Tot zeer grote spijt is de parkeerplaats bij Glenfinnan dicht, dus moeten we direct doorrijden naar Fort William. Na kort overleg wordt besloten om een kleine lunch te gaan doen bij de Ben Nevis Inn.
De enige tour & tasting van vandaag is bij Ben Nevis. Er wordt door de tourguide zeer goed ingespeeld op het verzoek om leuke weetjes te vermelden ipv het productieproces.
Onze extra chauffeur heeft ondertussen de Scottish Highlander Cows bezocht en we besluiten om deze als groep ook te gaan bewonderen.
We checken in bij de Street Bank Lodge en na enig overleg wordt besloten om te gaan dineren bij The Black Isle Taproom. De pizza’s vallen goed in de smaak, alsook de bieren van de tap. We gaan nog naar de Volunteers Arms voor een dram. Ik ga iets over tien terug naar het hotel. En een kleine drie kwartier later doe ik het licht op de kamer uit.
Voor het ontbijt moeten we deze ochtend er op uit. We ontbijten bij The Old Deli.
Bij aankomst ontbreekt er iemand, direct even bellen en wat blijkt: verslapen. Maar gelukkig sluit hij zich al weer gauw aan bij de groep.
Na het ontbijt rijden we naar Falkirk en hebben we een tour en tasting bij Rosebank. Bijzondere is dat onze tourguide blind is en ondersteund wordt door een collega. De tour is zeer geslaagd en de groep besluit ook gebruik te maken van het aanbod om tegen een gereduceerd tarief een 31 jarige Single Malt te proeven.
We rijden door naar het Falkirk Wheel en bewonderen daar het sterke staaltjes techniek en genieten van een heerlijke lunch.
En dan is het tijd om de bus en auto in te leveren. Beide met vele kilometers op de teller en zonder schade! Maar nu niet door naar het vliegveld, maar naar de tram richting Edinburgh Haymarket. Ingecheckt bij het hotel en ik heb in het ondergaande zonnetje genoten van een pint.
Het diner is bij Haymarket Bar. Eindelijk weer een Balmoral Chicken!
We lopen nog even verder de stad in en komen uit bij Fox&Faum. Er is een soort van open artiestenavond, waarbij de één van betere kwaliteit is dan de andere. Een deel van de groep gaat nog verder op zoek naar een leuke pub en ik besluit om mijn bedje op te zoeken.
Hoewel er wat voorverpakte broodjes liggen, gaan we ook vandaag erop uit voor het ontbijt, ditmaal bij Black Sheep.
We lopen gezamenlijk via Princess Street richting Edinburgh Castle en The Royal Mile. En waar de groep naar boven gaat, besluit ik beneden te blijven.
Na het bekijken van wat souvenirshops, ga ik naar The Johnnie Walker Experience voor eerst een kop koffie op het dakterras. En aansluitend de tour, welke meer op een theatervoorstelling lijkt. Maar zeker meer dan de moeite waard.
Nog snel even wat lunchen en dan terug naar het hotel, waar de rest van de groep ook weer komt. En dan gezamenlijk met de tram retour richting het vliegveld.
Natuurlijk nog even taxfree een whisky gekocht en even samen een (alcoholvrij) drankje. De vlucht is behoorlijk vol, maar vanwege de stakingen op Schiphol willen we onze koffers wel mee in het vliegtuig. Even lijkt dat niet te lukken, maar gelukkig wordt er nog wat extra ruimte gevonden in de bagagebakken. De vlucht verloopt rustig en kwart over acht landt het vliegtuig weer veilig op Schiphol. Bij de douane is een lange wachtrij en we worden doorgestuurd naar een volgende uitgang. Daar valt de wachttijd mee en al gauw staan we buiten te wachten op de pendelbus richting de parkeerplaats. Daar aangekomen neem ik afscheid van de elf heren en rijd ik weer rustig richting Vriezenveen.